Çocukların Hayatında Sporun Yeri
İlker Koyuncuoğlu, Spor Eğitmeni
Günümüzde yetişkin bireyler haline gelmiş birçoğumuz, çocukluk yıllarımızda günün uzunca bir bölümünü evlerimizin dışında geçirirdik. Yere tebeşirle çizilen çizgilerde oynanan oyunlar, ağaç tepelerinde meyve yeme azmi, sokak takımları arası maçlar, yakalamaca, saklambaç… Bu bahsettiğimiz şeyler şu anki jenerasyona malesef hiçbir şey ifade etmeyebilir. Malesef diyorum çünkü bu kavramlar çocukluk yıllarında bizi hayata hazırlayan temel egzersizleri içeren birer spor kıvılcımlarıydı. Bu kavramlar, oyunlar sayesinde düşmeyi, kalkmayı, dengede kalmayı, hızlanmayı, saklanmayı, karar vermeyi, strateji geliştirmeyi, insiyatif kullanmayı ve daha birçok şeyi öğrendik. Şimdiki çocuklara göre daha az hasta olan, daha hareketli, daha az kilo problemi yaşayan, soru soran sorgulayan bir dönemin çocuklarıydık.
Teknoloji yadsınamaz getirilerinin yanında bazı güzellikleri de manipule etti tabii ki. Günümüz çocukları sporu, egzersizi, hatta hareket etmeyi, malesef konsol oyunlarında öğrenir durumdalar. Gelişen dünya nimetlerinden faydalanmalarını sağlamak sadece bizlerin onları daha doğru yönlendirmesiyle mümkün.
Yıllar önce katıldığım bir sempozyumda spor ekolü haline gelmiş bir ülke temsilcisinin söyledikleri hala kulaklarımda;
Biz olimpiyat hazırlığında önce aileleri seçeriz. Ailelerde spora sıcak bakan, seven, mümkünse spor geçmişi olanları tercih eder ve çocuklarını teşvik ederiz. 1000 çocuk hedefiyle yola çıkarız. Oluşturduğumuz bin çocuğa temel cimnastik eğitimini 6 ay süreyle veririz. Ardından 6 aylık temel atletizm ve 6 aylık temel yüzme eğitimleri gelir. Tabii ki fire veririz. Bu sürecin ardından uzman antrenör ve eğitmenlerimiz çocukları branşlaştırırlar; basketbol, futbol, tenis… 1.5 yıllık bu temel atma işleminden sonra katları çıkmaya başlarız. Her yıl 1000 çocukla başladığımız serüvenden 2 olimpik sporcu çıkarabilirsek kendimizi başarılı adlederiz. 1000?de 2…
Bu oran bize şu sorunun cevabını net verir. Soçi Kış Olimpiyatları; Çek Cumhuriyet yaklaşık nüfusu 10 milyon sporcu sayısı yaklaşık 90… Türkiye Cumhuriyeti nüfusu yaklaşık 80 milyon sporcu sayısı 6… Neden?
Çocuklarımızın illaki olimpik sporcular olmasını beklemiyoruz tabii ki. Ancak karar verme, insiyatif kullanabilme, esneklik, takım çalışması ve uyumu, çabukluk, kuvvet gibi kavramları kitaplardan okumasını ya da televizyon başında izlemesini istemiyorsanız harekete geçmelisiniz.
Daha sağlıklı bir beden ve beyin için çocuklarımızı harekete ve spora teşvik etmek en önemli yetişkinlik ödevimizdir.
Sevgiler, Saygılar